Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2010

Οι εντομοκτονες ιδιοτητες της Δημοκρατιας του απαθους.

Για να δεις την σχετική ιστορία, πάτα εδώ

Rising, πάλι έγραψες,
φίλε μας Γαλαξία,
το κείμενο που έδωσες,
εχει μεγάλη αξία...
;)
---------------------
Ήλθα, είδα, χτύπησα (και καληνύχτισα :))

Ετούτο να το βάλετε,
στην κεφαλή σας όλοι,
δεν είναι σαν και μερικών,
τα μούτρα τους σαν... κώλοι!!!

Το δίκαιο και το σωστό,
με πράξεις να το κάνεις,
κι ας χάσεις απ' το σύστημα,
ακόμα κι ας πεθάνεις...

Μολών Λαβέ, στα όπλα σου,
στην δύναμη του λόγου,
κι όχι στην παρανόηση,
και λόγια παραλόγου...

Τον άνθρωπο να τον κοιτάς,
πάντοτε εις τα μάτια,
καλός δεν είναι πάντοτε,
ο καθαρός στα ιμάτια...

Ο άνθρωπος που φαίνεται,
δείχνει στην δούλεψή του,
το βιός κι ο χαρακτήρας του,
κι όχι απ' την βόλεψή του...

Ν' απλώνεις και το χέρι σου,
βοήθεια να δίνεις,
σε ξένους και σε Έλληνες,
κι όχι να κατακρίνεις...

Οι άνθρωποι είναι λογιών*,
στο χρώμα διαφέρουν,
μα απ' τον πόνο σύντεκνοι,
το ίδιο υποφέρουν...

Ν' αφήσεις εις τους γύρω σου,
καλούς μονάχα λόγους,
νά 'χουν να λεν' για 'σένανε,
να σε θυμούντ' ευλόγως...

Μην κάνεις, μην σου κάνουνε,
μην πεις, να μην σου πούνε,
την ξένη πόρτα τραχαλάς*,
και την δική σου σπούνε*...

λογιών*=πολλών ειδών
τραχαλάς*=προσπαθείς να χαλάσεις
*Όλη η τελευταία στροφή, είναι Κρητική παροιμία με τεράστια νοήματα, απόδειξη, ότι ο λαός ο απλός, είναι πιο σοφός από κάτι γραβατάδες και Πανεπιστημιακούς...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου