Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010

"Μένοντας στο κέντρο…"

Για να δεις την σχετική ιστορία, πάτα εδώ


Σύντεκνε με τελείωσες,
με το κομμάτι τούτο,
χώρια που με το κείμενο,
μού 'φυγε το κουτούτο...

Ωραία τά 'πες... Δόκτορα,
αυτό για τα ζωάκια,
γιατί κάποιοι νομίζουνε,
πως είναι ...παιχνιδάκια!!!

Που τα κουρδίζεις και γελούν,
κι αγάπη δεν γυρεύουν,
-έτσι νομίζουν μερικοί-,
όταν τ' αναμαζεύουν...

Το ζωντανό* όταν δεθεί,
δίνει μονάχ' αγάπη,
δεν θέλει χρήμα, σύντεκνοι,
κι όμως σου δίνει κάτι...

Αγάπη ατόφια, αληθινή,
ωσάν και των παιδιών μας,
που πονηριά δεν έχουνε,
για χρήμα και το βιός μας...

Θέλουν μονάχα να θωρρούν,
χαρά, απ' τη χαρά μας,
κι αγάπη να των δίνομε,
μέσ' από την καρδιά μας...

Να τα πετάει ο καθ' είς,
καθόλου δεν τιμάει,
το όνομα σάν "άνθρωπος"
για να το κουβαλάει...

Και είναι κρίμα κι άδικο,
-γιατί ζωή την έχουν-,
λαλιά δεν έχουν για να πουν,
αυτά που τα κατέχουν...

Πως στον πλανήτη που πατούν,
ανήκουνε της φύσης,
-αυτόν τον νόμο, άνθρωπε(!)-
πως πάς να τον γκρεμίσεις;

Στο "πορτοκάλι" που πατείς,
πως είσαι μουσαφίρης,
και πως σ' αυτό το "σπίτι" σου,
δεν είσαι 'σύ... ο κύρης;!

Πληρώνεις το ενοίκιο,
θα λάβεις ότι δώσεις,
το σπίτι που παρέδωσες,
σύντομα θ' ανταμώσεις...

Κι αυτό όσοι δεν σέβουνται,
δεν σέβονται την ζήση,
κι αν δεν το καταλάβουνε,
την έχουνε πατήσει...

Αυτά τα λίγα σύντεκνοι,
σας λέω και τα γράφω,
και σαν τον γνήσιο ... ΑΓιο,
όλα τα... υπογράφω!!!

:ΡΡΡ

ζωντανό*=Οτιδήποτε σκύλος, γάτα, ψάρι, ότι-νάναι

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου