Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

"Jingle Bells… "

Για να δεις την σχετική ιστορία, πάτα εδώ

Θα συμφωνήσω σύντεκνοι,
στο κείμενο επάνω,
-να συμπληρώσω θά 'θελα-,
το κάτι παραπάνω...

Θα μπώ αμέσως στο ψητό,
να σας τα εξηγήσω,
-κι ελπίζω με παράπονο-,
κανέναν μην αφήσω:

Υπάρχουν καλικάντζαροι,
αλλιώτικοι στην χώρα,
-άλλοι τους λένε... βουλευτές-,
με αρχηγό την... Ντόρα!!!

Ετούτ' οι καλικάντζαροι,
-ντυμένοι με κουστούμια-,
σ' όλα τους είναι... καθαροί,
και με χρυσά... πασούμια!!!

Δεν ζούνε εις τα Τάρταρα,
ούτε και σε υπόγεια,
δεν βρίσκουνται στην θάλασσα,
μα ούτε και στ'... Ανώγεια!!!

Έδρα τους έχουν την Βουλή,
καθένας τους με... θρόνο,
και κάνουν όλοι... διαολιές,
για όλο μας τον... χρόνο!!!

Το φώς κανείς δεν σκιάζεται,
ούτε και το λιβάνι,
-καμιά γητειά συντέκνοι μου-
δεν δείχνει να τσοι πιάνει!!!

Συμμάχους έχουνε παντού,
-και μεσ' την εκκλησία-,
γι' αυτό και στις κατάρες μας,
έχουνε... ανοσία!!!

Δουλεύουν ασταμάτητα,
σαράντα δυό... μασέλες,
-δεν ξεκουράζονται ποτές-,
αγόρια και κοπέλες!!!

Απλώνουν τσοι χερούκλες τους,
στα σπίτια των ανθρώπων,
-λογαριασμό δεν δίνουνε-,
των έρμων μας των κόπων!!!

Μας κόβουνε την σύνταξη,
μισθούς στην εργασία,
υγεία ισοπέδωσαν,
πάει και η... παιδεία!!!

Πράμα δεν μένει όρθιο,
απ' όπου κι αν περάσουν,
-που να τσοι δώ το εύχομαι-,
στο λίπος τους να... βράσουν!!!

Αλλάζουνε τσοι βάρδιες τους,
κάθε τετραετία,
-όταν μαζί στον ψήφο μας-,
τραβάμε... μ@λ@κί@!!!

Έτσι τις εναλλάσουμε,
φατρίες και φαμίλιες,
-κι αυτοί μας περιπαίζουνε-,
πως γίνουντ' όλοι... μπίλιες!!!

Κάνουνε πως τσακώνουνται,
μόνο για το καλό μας,
-θαρρώ πως όλοι ξέρουμε-,
θέλουν τον... οβολό μας!!!

Ξέρουν πως τον συμφέρον τους,
είναι να διαιρούνε,
-κι ύστερα συνωστίζονται-,
στην τσέπη μας να μπούνε!!!

Μοντέρνοι καλικάντζαροι,
που νόμοι δεν τσοι πιάνουν,
-ένα τσοι νοιάζει σίγουρα-,
στην μπάκα να τα βάνουν!!!

Γι' αυτό θαρρώ οι γνήσιοι,
σ' αυτούς δεν πιάνουν... μπάζο,
-ερασιτέχνες μοιάζουνε-,
την τζίφρα μου την βάζω!!!

Έχω καλιά τσοι γνήσιους,
για μιά φορά τον χρόνο,
-παρά τσοι άλλους... μπ@στ@ρδους-,
που μας γεμίζουν... πόνο!!!

Αυτά λοιπόν συντέκνοι μου,
τα λίγα κι από 'μένα,
-κι ελπίζω να μην γίνουνε-,
του χρόνου... ξεχασμένα!!!

Νομίζω να σας έδωσα,
το στίγμα των... μοντέρνων,
-αυτών των... καλικάντζαρων-,
που θά 'θελα να... δέρνω!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου