"Έχει (άραγε) όρια η σάτυρα;"

Για να δεις την σχετική ιστορία, πάτα εδώ

(Η βιαστικιά...)

Κοπέλια, καλησπέρα σας,
και σας φιλώ στα μούτρα,
με σάτυρας στιχάκια μου,
απού ‘χω μέσ’ την κούτρα…

Την γνώμη μου ως σάτυρος,
ευθύς θα καταθέσω,
κι αυτοί που δεν γουστάρουνε,
στα μούτρα τους θα… χέσω!!!

Η σάτυρα για πάρτη μου,
έχει μεγάλους… βόλους,
χτυπά σαν τ’… αραπάλατσο*
τους… μεταξένιους κώλους!!!

Κρύβει μέσ’ τις κουβέντες της,
αλήθειες σαν γρανίτη,
που αν τσοι μάθαιναν πολλοί,
θ’ αλλάζαν τον πλανήτη!!!

Η σάτυρα χρειάζεται,
είναι σαν… νικοτίνη,
σαν το αλάτι στο φαΐ,
είναι σαν… κοκαΐνη!!!

Είναι καλό ναρκωτικό,
μα δεν αποβλακώνει,
χτυπά εις την συνείδηση,
και το μυαλό σηκώνει!!!

Χαρίζει γέλιο και χαρά,
σοφία, μα και σκέψεις,
μα αν δεν είσαι σάτυρος,
σύντεκνε, δεν θ’ αντέξεις!!!

Η σάτυρα με έφτιαξε,
τον ΑΓιο που ξέρεις,
χαλάστρα στα στιχάκια μου,
δεν θα την… καταφέρεις!!!

Μου έδωσε την δύναμη,
να μην το βάζω κάτω,
η σάτυρα με έφτιαξε,
σαν ΑΓιο παρακάτω…

Μα έχω και βοήθεια,
αμέριστ’ από κάποιους,
κι ευχαριστώ κατάκαρδα,
όλους εσάς τους… σάπιους*!!!

Ο χρόνος* μου τελείωσε,
σας γράφω από… καράβι,
θα γράψω τα υπόλοιπα,
ως αύριο το… βράδυ!!!

αραπάλατσο*=χοντρό αλάτι
σάπιους*=πως λέμε: “σά’ποιος νά ναι…” :ΡΡ
χρόνος*=προπληρωμένη κάρτα καραβιού, 6Ε η ώρα(!) (απατεώνες, κλέφτες…)

(...και το συμπλήρωμα)

Για ν’ απαντήσω ψούνησα
ακόμα μία κάρτα,
δύο λογάκια να σας πώ,
-ελπίζω όχι σκάρτα!!!-

Καταραμένο ίντερνετ,
-μου τό ‘κοψαν στο σπίτι-,
και “μπαίνω” μέσ’ απ’ όπου βρώ,
σαν τον κοινό… αλήτη!!!

Θαρρώ με σαμποτάρανε,
τση Κρήτης η… φαμίλια*,
-που να τσοι πιάσει κόψιμο-,
να τρέχουνε με… χίλια!!!

Στο θέμα δεν απάντησα,
-μου τέλειωνε ο χρόνος-,
κι έτσι λοιπόν ξαναγυρνώ,
σαν κουρδισμένος… τόρνος!!!

Και απαντώ στο θέμα μας,
που λέει για τα “Όρια”,
-σας λέω δεν υπάρχουνε-,
άλλοι τραβάνε… ζόρια!!!

Όρια εις στην Σάτυρα,
δεν γίνεται να μπούνε,
-κι αν σας το λέω ψόμματα-,
τα μάτια μου να βγούνε!!!

Τα όρια τα βάζουνε,
βοσκοί στα… βοσκοτόπια
μα σαν κατσίκα η Σάτυρα,
δεν τρώει απ’ τα… ντόπια!!!

Περνά αυτά τα όρια,
πηδά και στου… γειτόνου,
και βοσκαρίζ’ ελεύθερα,
στα σύνορα του… πόνου!!!

Τα όρια που λέγουμε,
τα βάνουν οι ανθρώποι,
που θέλουνε τσοι Σάτυρους,
με φίμωτρο στσοι τρόποι!!!

Τα βάνουν οι κομπλεξικοί,
που γέλια δεν αντέχουν,
και μόνο αξιώματα,
θέλουνε να κατέχουν!!!

Δεν φταίει φίλε η Σάτυρα,
-μόνοι τους τα γυρεύουν-,
και τα κουκιά στον κώλο τους,
διαόλοι μαγειρεύουν*!!!

Όλοι αυτοί οι… “κοσμικοί”,
κάνουνε… κουτουράδες,
γι’ αυτό λοιπόν κι η Σάτυρα,
θα τους κερνά… κουράδες!!!

Σαφής ελπίζω νά ‘γινα,
για τ’ όρια που λέμε,
-γιατί αν μπούνε όρια-,
την Σάτυρα θα κλαίμε!!!

Και κλείνοντας θα ήθελα,
-σαν σάτυρος που είμαι-,
να σας κεράσω μιά στροφή,
πριν έρθω στας… Αθήναι!!!

Το είδος* μας αυξάνεται,
-ρωτήστε και τον Μάΐντ-,
στο Μουντιάλ τση Σάτυρας,
δεν βγαίνουμε… οφ-σαΐντ!!!

Κι αν κάποιος είναι “κοσμικός”,
και με παρεξηγήσει,
κερνώ φασόλια γίγαντες,
τ’ αυγά μου να… κλωσσήσει!!!

*φαμίλια=Το γνωστό και… συμπαθές μου Μητσκλκφηλεκγλτακέϊκο… (Δεν ήρθε ο πολύτιμος γείτονας να το πληκτρολογήσει) :ΡΡΡ
*=Το δεύτερο δίστοιχο -για το clopiright-, από τον σύντεκνο Ανκαν…
είδος*=Σάτυροι όλου του κόσμου, ενωθήτε