Δευτέρα 23 Αυγούστου 2010

"Μοντέρνοι Άγιοι: «Του Αγίου Ποτέ»"

Για να δεις την σχετική ιστορία, πάτα εδώ

Να βάλω μού 'ρθε κλάματα, :Ρ
που μ' έβγαλαν απ' έξω,
-και 'γω θα δήτε σύντεκνοι-,
δεν θα τους... ξαναπαίξω!!!

Θα κόψω τα τσανάκια μου,
-αφού δεν μ' έχουν φίλο-,
και πριν νυχτώσει όλους τους,
"στα Διάλα" θα τσοι... στείλω!!!

Προτού να γίν' η έκθεση,
τους είπα σπίτι νά 'ρθουν,
-των έστειλα μια πρόσκληση-,
μα τρέχουν και δεν... φτάνουν!!!

Γιατί μόλις μ' αντίκρυσαν,
το βάλανε στα πόδια,
με φούλ τα γκάζια πέρασαν,
μέσ' από τα... διόδια!!!

Απόρησα και σκέφτηκα,
-τι τάχα τους να πάθαν-;
καζούρα μην τους ήβρηκε,
ωσάν τον... Ιωνάθαν; :Ρ

Μήπως λοιπόν φοβήθηκαν,
τα έξι(!) δάχτυλά μου;
τα κέρατα στην κεφαλή,
την μυτερή... ουρά μου;

Ή μήπως ήταν τα... φτερά,
της πλάτης μου τα... μαύρα,
-φοβάμαι φίλοι πως θα πουν-,
κακήν πως έχω... αύρα!!!

Μα 'γώ είμ' ένας... άνθρωπος,
σ' όλα... συνηθισμένος,
-ήντα κακό με έβρηκε-,
θα κλαίω ο... καημένος!!!

Γιατί και 'γω σαν... ΑΓιος,
γουστάρω και μια... μνεία,
-θέλω και το πορτραίτο μου-,
στου τοίχου την... γωνία!!!

Κι αφού δεν με ζωγράφισαν,
κακό θα τονέ κάνω,
μια ζωγραφιά στ'...@@ μου,
και στην κορφή απάνω!!!

Να μάθουνε σαν Α.Γ.ιος,
πορτραίτο να μου κάνουν,
μάγια θα κάμω σύντεκνοι,
να πέσουν να... ποθάνουν!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου